- dəyanətsiz
- 1) непостоянный;2) человек, на которого нельзя полагаться, надеяться.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
dəyanətsiz
Смотреть что такое "dəyanətsiz" в других словарях:
dəyanətsiz — sif. Dəyanəti olmayan, səbatı olmayan, möhkəm olmayan, öz sözünün üstündə durmayan. Dəyanətsiz adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağzıboş — sif. 1. Söz saxlaya bilməyən, sirr saxlaya bilməyən; sözünün üstündə durmayan, etibarsız, dəyanətsiz. // Zabitəsiz, zəif iradəli, qeyri ciddi, sözü keçməyən. Ağzıboş adam. 2. Naqqal, boşboğaz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iqrarsız — sif. Dəyanətsiz, öz sözündə, vədində, qərarında sabit olmayan. Vaqif sevdi bir iqrarsız bivəfa; Badə getdi tamam çəkdiyi cəfa. M. P. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səbatsız — sif. Sözünün, qərarının üstündə durmayan, sabit olmayan, möhkəm olmayan, mətanət göstərməyən; mütərəddid, dəyanətsiz. Səbatsız adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəif — sif. <ər.> 1. Cismən az qüvvətli, gücsüz. Zəif adam. Zəif at. Zəif qol. – <Nadir bəy:> Məxluqatın ən şərəflisi olan insanların, hətta zəif, aciz bir qarıncanın belə qanına girmək, məncə əfvedilməz bir cinayətdir. H. C.. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəddar — ə. 1) zalım, mərhəmətsiz, amansız; 2) vəfasız, xain; 3) namərd, xəyanətkar, əhdini pozan; 4) m. bahaçı, bahacıl, adamsoyan (alverçi haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
at — 1. is. 1. Qoşulan və minilən ev heyvanı. Kəhər at nalı neylər?! Ağ buxaq xalı neylər. . (Bayatı). Ata minəndə özünü, atdan düşəndə atı unutma. (Ata. sözü). Uca atın üstündə oturub, kəndin alçaq divarlarından həyətin yarısını görürdüm. C. M.. At… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
